Men schrijve woensdag 27 april (voor de veligheid zetten we er maar 2016 bij)
Afspraak gemaakt voor een prive keuring.
2 technisch commissarissen (VAS + KACB) kwamen afgezakt naar Kasterlee om onze BMW onder de loep te nemen.
Gezien we , zoals gebruikelijk, alles vrij netjes hebben gebouwd en daarbij ook nog rekening hebben gehouden met de reglementen waren we er ook wel redelijk gerust in.
Een kleine 3 uur later was dan ook het gele boekje helemaal ingevuld en goedgekeurd.
Euforie in den beginne, gevolgd door drama. Dit beschrijft perfect het ontwikkeltraject van de PWR-Boxen.
Na menige uren SW schrijven, debuggen waren we in een euforische “mood”. Het verliep allemaal net iets te vlot en alles werkte bijna feilloos vanaf de eerste tests.
Helaas was dit te mooi om waar te zijn. Tijdens debug hadden we steeds de voeding betrokken van een lab supply en alle loads uitvoerig getest met een elektronische load ipv met echte verbruikers.
Omdat we nogal te vinden zijn voor nieuwe technologien waren we er ook als de kippen bij om de donkere momenten te verlichten met LED’s ipv de de gebruikelijke xenon of halogeen lampen.
We hadden al eens eerder in de clich gelegen met P+G wegens een chronisch gebrek aan flexibiliteit en vooral desinteresse voor kleine garnalen zoals wij.
Natuurlijk gaan ze er absoluut niet van wakker liggen maar we hebben alle P+G sensoren uit onze auto gedesigned ten voordele van Variohm, een fabrikant die we al eerder gebruikten voor de druksensoren.
Ten eerste : schrijf altijd alles netjes op Ten tweede : hou ook altijd alles bij wat je opschrijft Ten derde : labels kunnen wonderen verrichten
Het is normaal niet van onze gewoonte bedrading niet te labelen laat staan het elektrisch schema niet te updaten. Desalniettemin zijn we er toch in geslaagd een mysterie te creëren bij het checken van alle bedrading.
We kunnen de dingen die we 2 of meerdere keren opnieuw moeten maken nog amper tellen.
De console is daar ook weer een schoolvoorbeeldje van.
We hadden achteraf nog 2 extra knopjes nodig, 1 voor de instelling van het elektrisch bekrachtigt stuur, en een ander voor de settings van de launch control.
Omdat we er een beetje tegenop zagen de console hiervoor te veranderen hadden we gekozen om deze 2 draaiknoppen op de plastiek rond de stuurkolom te zetten.
Heel af en toe geven we het ook ridderlijk toe, dit was een dom dwaas idee. Eenmaal in de gordels is het onmogelijk aan de schakelaars te geraken zonder arm verlengings-operatie. Dus … inderdaad, console eruit, weer werk voor Nancy om een nieuwe sticker te maken, ook moesten we de Guy weer lastig vallen om het af te printen, en dan alles netjes terug inbouwen.
Al bij al zijn we wel blij dat we genoodzaakt waren dit opnieuw te doen. Het is veel beter zo !
Ondanks het feit onze ontwikkeltool zware kuren vertoont, hebben we toch besloten da TFT’s in te bouwen. We zijn 99% zeker van de HW dus gaan we het risico maar nemen.
Normaal gezien verwachten we volgende week een oplossing en moeten we enkel alle sources maar een keer rebuilden en de TFT’s updaten met de nieuwe code.
Gezien onze stabi voor van Amerikaanse makelij is (Ireland Engineering) en dat ze daar over de plas steeds moeilijk te verkrijgen imperial draad gebruiken, waren we genoodzaakt bij gelegenheid de unibals en drop-links opnieuw te maken in metrisch formaat.
Dit is bij deze gebeurd. De nieuwe versie heeft M10 draad, en omdat het oog ook wel wat wil hebben we de ALU7075 staafjes een kleurtje gegeven.
Tot op heden hadden we altijd SW aan het testen geweest op 1 PWR-Box.
Nu dat alles een beetje begint te werken en we vrij zeker zijn van de HW is het hoogtijd een kleine productie reeks op te starten.
Helaas is dit allemaal manueel werk, maar ja gelukkig zijn het er niet zoveel. We hebben er 4 nodig in de auto en dan gaan we natuurlijk ook nog een paar reserve voorzien.
Niet dat we die gaan nodig hebben maar het is puur om Murphy te snel af te zijn 🙂
We kunnen ons voorstellen dat sommigen onder jullie zich wellicht afvragen waarom we toch niet voor een standaard AIM, Stack of andere dash gekozen hebben.
We geven het ridderlijk toe het zou ons veel tijd en gevloek bespaard hebben. Maar het antwoord is heel simpel: het is zoveel leuker, origineler en geeft ons quasi oneindige flexibiliteit.
Het ligt ook volkomen in de lijn waar R-Box voor staat, we willen uniek en innovatief zijn en ook al kost het ons soms enorm veel toewijding en tijd, het geeft achteraf ook zoveel meer voldoening.
