Ons laatste optreden dateert helaas al van de Sezoensrally 2019 en dit heeft natuurlijk niet alleen met corona te maken. We waren ophangingsgewijs al een tijdje op de sukkel, vonden niet het juiste gevoel en het onderstuurspook bleef ons kopzorgen baren met menig kater tot gevolg. Onze opgave met een gebroken topmount in de 2019 editie was zo een beetje het dieptepunt, maar ook het triggerpunt om te beseffen dat de R-Box M3 met een fundamenteel probleem worstelde.
Na de elektrische perikelen van de TAC rally waren we deze keer meer dan ooit vastberaden het einde van de rally te halen. We hadden de BMW dan ook nog een doorgedreven check up gegeven aangevuld met nog enkele updates die al langer op de planning stonden.
(Foto’s Wim Becker, Juha Bos)
Met enkele kleine updates aan de BMW maar vooral een resem belangrijke wijzigingen aan de servicetruck zou ons leven een stuk eenvoudiger en efficiënter moeten worden. Bijkomend hadden de weergoden voor zaterdag morgen ook een helblauwe hemel voorzien dus meer dan genoeg redenen om super gemotiveerd aan de start te staan.
(Foto’s Wim Becker, Birger Vuylsteker)
Na een een zeer hectische winter-update, met toch wel enkele ingrijpende wijzigingen, keken we natuurlijk erg uit naar een eerste confrontatie met de Haspengouwse betonstroken.
Voor de opmerkzame media watchers was het al langer duidelijk dat voortaan Isidoor Smets de nota’s aan elkaar gaat breien en dat we besloten om ons te focussen op de volledige M-Cup. Door de ervaring van Isidoor wordt de lat onrechtstreeks wel wat hoger gelegd, ook al is het niet de bedoeling mezelf meer druk op te leggen. En al ken ik zelf niets van breien, ik ga mijn uiterste best doen om geen steken te laten vallen.
(Foto’s Wim Becker, Jérome Deskeuvre, Frank Pacqué)
Persoonlijk heb ik altijd iets gehad met de EBR wat ik niet kon terugvinden in andere wedstrijden, zelfs als toeschouwer. Misschien is het de prachtige omgeving, de Oostkantons mentaliteit, … ik weet het niet maar ik kan moeilijk beschrijven hoe erg ik naar deze wedstrijd heb uitgekeken.
(Foto’s Wim Becker)
Als we iedereen mogen geloven is de eerste keer toch altijd wel een beetje speciaal. Gelukkig waren de omstandigheden ideaal, volop zon, kurkdroog en bijgestaan door een zeer ervaren co, Isidoor Smets, die last minute is ingevallen voor Luc Geenen. Voeg daar bij nog een superleuke auto, 4 super mechaniekers en mega coach/kookmoeder en tal van sympathisanten, kortom de perfecte ingrediënten voor een fantastische rally.
Het heeft een tijdje
geduurd maar wat bijna 7 jaar geleden is gestart met open geest en een spierwit
blad is vandaag uitgegroeid tot een enthousiast dynamisch team met een oogstrelende
E30 M3 groep A die zelfs de meest gelaten auto-leek niet onberoerd laat.
Omdat we nu toch een belangrijke mijlpaal bereikt hebben, is het misschien wel nog eens fijn om terug wat nieuws te posten.GOED nieuws deze keer !!
Door enkele opeenvolgende zeer pijnlijke gebeurtenissen was de goesting meer dan over en was het tijd om de auto even aan de kant te schuiven.
Ik heb even gewacht om dit nieuwsbericht te schrijven, want zonder twijfel waren er dingen in terecht gekomen die ik nu liever voor me zelf hou, gewoon omdat het ons toch niks bijbrengt.
Ik denk dat het niet zo moeilijk is om te begrijpen dat we na bijna 6 jaar extreem hard werken onmenselijk halsreikend uitkeken naar de eerste rally met onze auto, die toch stilaan wel een buitenbeentje begint te worden onder de steeds talrijker wordende E30 M3’s.
Ondanks de enorme teleurstelling, kunnen we er niet blijven bij stilstaan en zoals een bekende voetballer ooit zei “elk nadeel heb zen voordeel” …
Dus ondertussen zijn we al terug vol goede moed in actie geschoten en hebben we deze donkere wolken definitief verbannen naar een onbewoond eiland, heel ver hiervandaan.
Het zal ons zeker een paar maand extra kosten maar gelukkig hebben we ook veel dingen geleerd die we sowieso beter gaan doen en wat onze auto nog unieker gaat maken !
Wat is er mis gegaan …