Voeldis, is eigenlijk gewoon Thomas Johann Seebeck uit Tallinn maar ze noemen hem Voeldis omdat iedereen altijd vraagt : “voeldis hoe warm het is.”
Gelukkig heeft ons verhaal weinig of niks met Vespa’s te maken en willen wij eigenlijk alleen maar zo weinig mogelijk risico nemen om onze S14 krachtbron in de soep te draaien.
In eerste instantie was het de bedoeling om ook achteraan aerocatch sluitingen te gebruiken. Niet zozeer om onze Cx waarde te verbeteren maar het oogt gewoon veel beter dan die traditionele sluitingen. Helaas kan het klepje net niet onder de spoiler. Met tegenzin toch maar de gebruikelijke sluitingen gemonteerd.
Het lijkt wel of we nu het ene issue na het andere tegenkomen bij het afmonteren van de kleinere delen.
Door dat de injectors wat gegroeid zijn in hoogte (12mm) hebben we de support blokjes voor de fuelrail moeten aanpassen. Op zich aardig gelukt ware het niet dat het uiteinde van de fuelrail, waar de dash 6 nippel zit, ruzie krijgt met de kleppendeksel ontluchting.
Versie 1 kon haast niet simpeler. Een rechte buis Cr25Mo4, 2 draadbussen, 2 uniball’s en klaar.
Ware het niet dat wij de te simpele gaskabel hebben vervangen door een drive by wire systeem dat we dan ook nog dusdanig hebben geplaatst dat er voor de rechte buis geen doorkomen meer aan was. Zowat heel de throttle actuator zit volledig in de weg.
Tijd om wat kronkels toe te voegen. Een paar lasbochten, wat zaag en laswerk later en we hebben de throttle actuator helemaal ontweken.
Het zat al een tijdje te wringen. Door een ondoordachte keuze in een ver verleden hebben we het onszelf redelijk moeilijk gemaakt om de versnellingsbak netjes te fixeren. Bijkomend wilden we het nog perfect in hoogte kunnen regelen met als gevolg dat er nog een stel uniball’s aan te pas kwamen. We geven het toe, heel veel “Jani” gehalte blijft er niet meer over.
Het is een raar zicht, foto’s zonder een warboel van nog niet aangesloten draden. Toch moest het er eens van komen. Het merendeel is ondertussen aangesloten, gelabeld en getest…
Op 1 of andere duistere manier vindt de benzinedrukregelaar bij veel S14 motoren vaak een nestje in de omgeving van de nokkenas dekseltjes. Bij onze originele setup vonden ze het zelfs nodig de benzine te geleiden aan de binnenkant van het deksel. Verre van ideaal gezien de de benzine redelijk wordt opgewarmd door de rondspattende hete olie.
Door de overschakeling naar sequentiele inspuiting is het zowiezo nodig de regelaar te verplaatsen omdat de CAM sensor op deze plaats komt.
We hebben gelukkig een koel plaatsje gevonden op het schutbord.
Dat we het wereldzuinigheidsrecord gingen verbeteren met de R-Box BMW hadden we zeker niet verwacht, maar ondertussen zijn we toch tot de vaststelling gekomen dat onze BMW tot de categorie zeer stevige drinkers behoort.
Dat heeft natuurlijk gevolgen voor de keuze van de tank. Was het naïviteit of hebben we ons destijds teveel laten leiden door de aantrekkelijkere prijzen van de standaard cellen zodat we voor een 45L ATL D-cell opteerden?
Doordat de Romeinen destijds een totaal verkeerde keuze gemaakt hebben om maar gemiddeld 4 weekends in een maand te definiëren zijn we nog maar eens genoodzaakt onze plannen voor 2015 aan te passen. Doel was in de maand maart enkele provinciale rally’s te rijden bij wijze van vuurdoop, maar we geraken helaas wederom niet klaar. Enkele last minute wijzigingen waaronder de benzinetank zorgen ervoor dat we onze kalender noodgedwongen moeten aanpassen.
Door verkeerd geleverde crimp contactjes van de coil connectors was de bedrading helaas niet af geraakt tussen kerst en nieuw. Gelukkig hebben we in de UK nu een goed “contact” gevonden voor alle exotische automotive connectoren en hebben we met de nodige vertraging de juiste crimp contactjes aangekregen. Zodoende hebben we dit weekend wat verder kunnen knutselen aan de bedrading. Op een paar sensoren na is alles klaar. We kunnen nu mega vonken produceren en de sluisdeuren van de 8 benzine injectoren volledig openzetten zodat we zeker zijn dat we op een mum van tijd liters brandstof kunnen verzwelgen. Stilaan komt het einde steeds dichter. Enkele kiekjes om te teasen 🙂
