Menu Sluiten

S60 Pro + STC een huwelijk met voorwaarden …

​Dat alles niet altijd van een leien dakje loopt is helaas niet te vermijden in een project zoals de R-Box BMW.

Dus af en toe valt er wel eens een lijk uit de kast, waar we met vereende krachten dan weer een oplossing voor moeten zoeken.
We hadden de mogelijkheid geïmplementeerd om het “hold” toerental van de launch control in te stellen aan de hand van een 10 standen schakelaar.

Afscheid van “den bol” … welkom Jaws

​De verontwaardigde blikken en opmerkingen over onze iets te opzichtige combi antenne waren al lang niet meer te tellen. Het was zelfs zo dat we na een tijdje dachten ; dat moeten we zeker houden want zelfs voor een volslagen leek was dit een eye-catcher.

Doch na wijs beraad hebben we toch maar beslist een iets beschaafdere versie te monteren en krijgt “den bol” een nieuw leven op de service truck alwaar de verhoudingen iets beter kloppen.

Missing temperatuursensors …

We zijn niet echt nieuwsgierig, maar weten toch wel graag alles. Vandaar nog enkele bijkomende temperatuursensoren voor de versnellingsbakolie en differentieelolie.

Er is niet echt iets voorzien in de schakeldoos noch in het diff huis vandaar dat we voor de versnellingsbak gekozen hebben om een alu T-stuk te lassen en tussen de leiding te zetten. In het deksel van het diff hebben we de snelheids-sensor vervangen door een temperatuur sensor. De snelheid is volkomen onnuttige informatie dus die hebben we graag opgeofferd.

Niettemin hebben we nog altijd de GPS module die in road modus nog altijd de actuele snelheid weergeeft zodat we de “dienders van de wet” niet teveel gunnen.

Deze 2 sensorhuisjes zijn tijdelijk en omdat ze onder de auto hangen mogen ze voorlopig blijven. Gezien we aan beide stukken moeten lassen hebben is de anodisatie niet echt top. Lassen en anodiseren is niet echt een goede combinatie, vandaar als de tijd het toelaat gaan we beide stukjes opnieuw maken zodat ze WEL door de normale R-Box kwaliteitscontrole geraken.

Kabels a gogo …

Om snel de motor te kunnen uithalen (niet dat we dat dagelijks wensen te doen) hebben we alle elektrische verbindingen gegroepeerd op een connector op het schutbord. Niet tegenstaande we een deugdelijk exemplaar kabelboom hadden waren er toch te veel wijzigingen om de bestaande aan te passen en hebben we maar besloten van 0 opnieuw te beginnen. Waar hebben we dat nog gehoord ?

De gustibus et coloribus non est disputandum …

​Om niet uit de toon te vallen bij de rest van de motorruimte hebben we besloten om het kleppendeksel in hetzelfde smurfenblauw als de waterdarmen te laten lakken.
Een taak die perfect minutieus werd uitgevoerd door een bevriende Nederlandse M3 equipe, bedankt Aad en Mario !!

Omdat we ondertussen eindelijk pencilcoils gevonden hebben die min of meer de juiste afmetingen en specificaties hebben, moesten de 4 gaten voor de bougiekabels wat groter gemaakt worden.

Een boor van 30mm en 2 extra handen van vriend Ivo waren genoeg om die klus te klaren.

Hier alvast een glimp van de werken en het finale resultaat.

Ontluchting benzinetank …

​Ons eerste idee was achter het benzineklepje een jumpstart stekker te verbergen. Op die manier konden we in kritische zones toch nog extra “jus” voorzien zonder de motorkap te moeten openen. Omdat we toch geopteerd hebben om een fors uit de kluiten gewassen gel batterij te gebruiken wordt dit eigenlijk een beetje overbodig.

We hebben deze vrijgekomen plaats dan maar benut om de ontluchting van de benzinetank vakkundig te verbergen. Achteraan de auto was geen optie omdat we dan het risico lopen dat er benzine door de onderdruk naar buiten wordt gezogen.

Een glimp …

Schakelstang afdichting …

​Als we de reclameblokken op TV bekijken is het kinderspel een ruimte wekenlang fris en aangenaam geurend te houden. Ambi Pur en andere welriekende attributen zouden misschien wel werken in de R-Box cockpit maar een hele rally lavendel of dennegeur zien we toch niet echt zitten.

We zijn eerder voorstander om alle nare geurtjes en andere vervuiling buiten te houden. Klein detail er is nog een gapende wonde in de tunnel, zodat we met de schakelpook voldoende kunnen roeren om telkens de juiste versnelling te kiezen.

Op het eerste zicht een niet zo moeilijke opdracht om dit lucht, water en stofdicht te maken. Toch heeft dit dwaze bakje ons bijna naar de valium doen grijpen.

Was het een zwak moment of het gebrek aan plaats, de grillige vorm of iets anders, ik weet het niet maar versie 1 is na heel wat knutselen in de vuilbak geeindigd. Versie 2 heeft minstens evenveel tijd gevraagd, maar is gelukkig wel bruikbaar. Plaats over hebben we zeker niet, supermakkelijk om te monteren is het ook niet maar het is doenbaar en vooral hermetisch dicht. Enkel de rubberhoes, momenteel afkomstig van een stuurhuis van een MKII Escort is net iets te groot in buitendiameter en schuurt lichtjes tegen de bovenkant van de tunnel. Dus nu enkel nog op zoek gaan maar een iets beter passende variant. Ook het huisvesten van de kabel voor de achteruitversnelling te selecteren was millimeter werk.

Het is wederom opgelost maar dat zijn dingen die we echt moeten meepakken als we ooit een 2de kas bouwen en in de beginfase wanneer de carrossierie werken aan de gang zijn moeten voorzien. Al doende leert men ….

Versnellingsbak steunen

​Door een niet zo gelukkige keuze in de beginfase hebben we nu heel wat kopzorgen gehad om de versnellingsbak achteraan op zijn plaats te houden.

We hadden destijds 2 cilindervormige bussen aan de carrossierie gelast om later de versnellingsbak op zijn plaats te houden. Omdat we op dat moment nog niet de definitieve bak hadden gekozen was het onmogelijk de plaats 100% correct te bepalen.

Door 1 of andere geestelijke dwaling hebben we die bussen liggend gelast terwijl verticaal 1000 keer makkelijker was geweest. Bijkomend hebben we ons het leven extra moeilijk gemaakt omdat we de steun regelbaar wilden hebben om de cardan perfect te kunnen uitlijnen in hoogte.

Het is uiteindelijk wel gelukt maar dat is wel iets dat we ooit gaan veranderen, nu zeker niet want lassen aan de bodem is uitgesloten in deze fase.

We hebben paarse powerflex bussen gedraaid om het wat elastisch te verbinden maar het is een zeer rigide constructie. Zelfs Dirk denkt dat het overkill is.